روکش های تمام فلزی

فلزات مختلفی وجود دارد که می توان از آنها در روکش دندان استفاده کرد، از جمله طلا، پالادیوم، نیکل و کروم. روکش های فلزی به ندرت بریده می شوند یا می شکنند، از نظر ساییدگی بیشترین دوام را دارند و فقط نیاز به برداشتن مقدار کمی از دندان شما دارند. آنها همچنین نیروهای گاز گرفتن و جویدن را می توانند تحمل کنند. رنگ متالیک اصلی ترین ایراد این نوع از روکش است. روکش های فلزی انتخاب های بسیار خوبی برای دندان های آسیاب خارج از دید هستند.

همانطور که از نام آن پیداست، این روکش ها به طور کامل در یک آلیاژ فلزی ریخته گری می شوند. آلیاژهای زیادی وجود دارد و انتخاب یک آلیاژ خاص نسبت به آلیاژ دیگر به عوامل مختلفی از جمله هزینه، جابجایی، خواص فیزیکی، زیست سازگاری بستگی دارد. انجمن دندانپزشکی آمریکا آلیاژها را در سه گروه دسته بندی می کند: آلیاژهای نجیب بالا، نجیب و فلزات پایه.

آلیاژهای پایه فلزی

آلیاژهای فلز پایه به ندرت برای ساخت روکش فلزی کامل استفاده می شود. آنها بیشتر به عنوان بخشی از روکش های فلزی-سرامیکی به عنوان آلیاژهای اتصال استفاده می شوند. در مقایسه با آلیاژهای نجیب، آنها قوی تر و سخت تر هستند. آنها را می توان در مقاطع نازکتر (0.3 میلی متر در مقابل 0.5 میلی متر) استفاده کرد، اما تنظیم آنها سخت تر است و به احتمال زیاد باعث سایش بیش از حد دندان های مقابل طبیعی می شوند. علاوه بر این، ممکن است برای افرادی که حساسیت به نیکل دارند، مشکلاتی وجود داشته باشد.

روکش های از پیش ساخته شده از جنس استنلس استیل

آلیاژهای متداول پایه فلزی مورد استفاده در دندانپزشکی عبارتند از:

• نقره-پالادیوم
• نقره – پالادیوم – مس
• نیکل کروم
• نیکل-کروم-بریلیم
• کبالت کروم
• تیتانیوم
• تیتانیوم

تیتانیوم و آلیاژهای تیتانیوم بسیار زیست سازگار هستند. استحکام، سفتی و شکل پذیری آن مشابه سایر آلیاژهای ریخته گری مورد استفاده در دندانپزشکی است. تیتانیوم همچنین به آسانی یک لایه اکسید روی سطح خود تشکیل می دهد که به آن خاصیت ضد خوردگی می دهد و به آن اجازه می دهد تا به سرامیک ها بچسبد که این خاصیت مفید در ساخت روکش های فلزی-سرامیکی است.

مقالات پیشنهادی: ترمیم دندان ، راه های سفید کردن دندان ، دندانپزشک زیبایی در تهران

روکش های کامل سرامیکی

سرامیک های دندانی یا پرسلن ها برای ساخت روکش ها عمدتاً به دلیل خواص زیبایی شناختی در مقایسه با تمام ترمیم های فلزی استفاده می شوند. این مواد به طور کلی کاملا شکننده و مستعد شکسته شدن هستند. طبقه بندی های زیادی برای طبقه بندی سرامیک های دندانی، با ساده ترین آنها، بر اساس ماده ای که از آن ساخته شده اند، استفاده شده است، یعنی سیلیس، آلومینا یا زیرکونیا.

سیلیس

سرامیک های مبتنی بر سیلیس به دلیل محتوای شیشه بالا و خواص نوری عالی به دلیل افزودن ذرات پرکننده که باعث افزایش مادی و فلورسانس می شود که می تواند رنگ مینای طبیعی و عاج را تقلید کند، بسیار زیبا هستند. با این حال، این سرامیک‌ها از استحکام مکانیکی ضعیفی رنج می‌برند و به همین دلیل اغلب برای روکش کردن زیرساخت‌های قوی‌تر استفاده می‌شوند.

به عنوان مثال می توان به شیشه آلومینوسیلیکات اشاره کرد. سرامیک های تقویت شده فلدسپاتیک، پرسلن مصنوعی و لوسیت.

خواص مکانیکی را می توان با افزودن ذرات پرکننده بهبود بخشید، به عنوان مثال. لیتیوم دی سیلیکات، و به همین دلیل به آنها شیشه سرامیک می گویند. شیشه سرامیک ها را می توان به تنهایی برای ساخت ترمیم های تمام سرامیکی یا به صورت تک (که تک لایه نامیده می شود) یا می تواند به عنوان زیرسازی برای روکش (یا لایه بندی) بعدی با پرسلن فلدسپاتیک ضعیف تر (ترمیم هایی که دو لایه نامیده می شوند) استفاده شود.

آلومینا

آلومینا (اکسید آلومینیوم) به عنوان یک زیرساخت دندانی (هسته) در سال 1989 هنگامی که مواد ریخته گری لغزنده، زینتر و با شیشه نفوذ کردند، معرفی شد. اخیراً، هسته‌های آلومینا نفوذ شده با شیشه با رسوب الکتروفورتیک، یک فرآیند نانوساخت سریع، تولید می‌شوند. در طی این فرآیند، ذرات یک لغزش توسط یک جریان الکتریکی به سطح قالب دندانی آورده می‌شوند و در عرض چند ثانیه یک هسته سبز را تشکیل می‌دهند. سپس حاشیه‌ها بریده می‌شوند و جسم سبز پخته شده و با شیشه نفوذ می‌کند. آلومینا نفوذ شده با شیشه نسبت به هسته های زیرکونیایی و آلومینا بدون شیشه تولید شده از استحکام پیوند پرسلن به طور قابل توجهی بالاتری دارد.

هسته های آلومینا بدون شیشه با آسیاب کردن بلوک های از پیش پخت شده مواد با استفاده از تکنیک دندانپزشکی تولید می شوند. هسته های بدون شیشه برای جبران انقباض زمانی که هسته به طور کامل زینتر شده است، باید بزرگ شود. سپس هسته های آسیاب شده زینتر شده و به اندازه مناسب منقبض می شوند.

همه هسته‌های آلومینا با پرسلن فلدسپاتیکی مانند بافت دندان لایه‌بندی شده‌اند تا رنگ و شکل واقعی ایجاد کنند. هنرمندان دندانپزشکی به نام سرامیست ها می توانند ظاهر این روکش ها را با توجه به نیازهای بیمار و دندانپزشک شخصی سازی کنند. هسته های آلومینا شفافیت بهتری نسبت به زیرکونیا دارند، اما بدتر از لیتیوم دی سیلیکات هستند.

برای اطلاعات بیشتر درباره انواع روکش های زیبایی دندان و رزو نوبت با دندانپزشکی دکتر سیمین برنگی تماس بگیرید

زیرکونیا

زیرکونیای تثبیت شده با ایتریا که به سادگی زیرکونیا نیز شناخته می شود، یک سرامیک بسیار سخت است که به عنوان یک ماده پایه قوی در برخی از ترمیم های سرامیکی کامل استفاده می شود. زیرکونیا در دندانپزشکی نسبتاً جدید است و داده‌های بالینی منتشر شده به نسبت محدود است.

روکش های زیرکونیایی روکش شده

زیرساخت زیرکونیا (هسته) معمولاً بر روی یک نمایش دیجیتالی از دهان بیمار طراحی می شود که با یک اسکن دیجیتال سه بعدی از بیمار، قالب یا مدل گرفته می شود. سپس هسته از یک بلوک زیرکونیا در یک حالت نرم از قبل پخته شده آسیاب می شود. پس از آسیاب، زیرکونیا در یک کوره پخته می شود که در آن 20٪ منقبض می شود و به استحکام کامل 850-1000 مگاپاسکال می رسد. اخیراً استحکام زیرکونیا برای ترمیم های دندانی به 1200 مگاپاسکال گزارش شده است.

ساختار هسته زیرکونیا را می توان با پرسلن فلدسپاتیک بافت مانند دندان برای ایجاد رنگ و شکل نهایی دندان لایه بندی کرد. زیرا استحکام پیوند پرسلن لایه ای ذوب شده به زیرکونیا قوی نیست. تراشه سرامیک روکش معمولی اغلب اتفاق می‌افتد، روکش‌ها و پل‌ها امروزه به طور فزاینده‌ای با روکش‌های زیرکونیایی یکپارچه تولید می‌شوند که از بلوک زیرکونیایی درجه‌بندی‌شده رنگ و ساختار، و با لایه نازکی از لکه‌های لعاب پوشانده می‌شوند.

 ترمیم های پروتز زیبایی، با انعکاس طبیعی، رنگ از داخل و گرادیان های رنگی تحت تاثیر آناتومی هسته داخلی عاجی به بهترین وجه می توانند با زیرکونیای روکش شده انجام شوند، نه با روکش های زیرکونیای یکپارچه. در تولید ترمیم های دندانی که به طور خاص برای یک بیمار ساخته شده است، تکنسین های دندانپزشکی با مهارت های حل مسئله، مهارت و مهارت های شناختی خود تا همین اواخر تنها راه برای ارائه زیبایی، فردیت و هنرمندی مورد نیاز با پرسلن هستند.

ترس از براده‌شدن پرسلن‌های زیرکونیایی با اجزای تک شیشه معمولی در طولانی‌مدت و فشار قیمت در استفاده دستی از پرسلن، محرک‌های احتمالی برای ترمیم‌های زیرکونیایی یکپارچه هستند. با این حال، با استفاده از تراشه پرسلن اجزای چند شیشه ای دیگر مشکلی نیست، به ویژه با ترمیم های تقلیدی پروتز که در آن روکش از مدل دندان طبیعی در دو لایه پیروی می کند: یک لایه عاج بافت آناتومیک شبیه به شکل عاج. از دندان های بیمار و یک لایه مینای دندان.

این ترمیم‌ها که ساختار دندان‌های طبیعی را با طراحی شناختی هسته عاج تقلید می‌کنند، الگوی تولید جدیدی را برای ساخت ترمیم‌های طبیعی زیرکونیای روکش شده با استفاده از پرسلن با استحکام بالا با ارائه می‌کنند. این روکش ها با هسته ای از زیرکونیای چهار ضلعی همرنگ دندان تولید می شوند که روی آن یک لایه پرسلن نیمه شفاف با استحکام بالا اعمال شده و سپس به اندازه آسیاب شده است.

در همکاری ظریف بین زیرکونیای رنگ عاج و پرسلن روکش، زیرکونیا از طریق لایه پرسلن شفاف می درخشد، به همان اندازه که لایه پرسلن نازکتر است. این امر پویایی رنگ طبیعی را با رنگ “از داخل” که در عناصر طبیعی یافت می شود، به جای رنگ “در بیرون” با زیرکونیای یکپارچه ایجاد می کند. در نتیجه دندان طبیعی از نظر زیبایی و سختی بیشتر از روکش های ساخته شده از زیرکونیای یکپارچه جامد نزدیک می شود. این بدان معناست که هسته عاج هیستو آناتومیک کلید روکش های زیبایی است.

مقالات پیشنهادی: لمینیت دندان ،پر کردن دندان ، بستن فواصل بین دندانی ، متخصص دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی

زیرکونیا سخت ترین سرامیک شناخته شده در صنعت و قوی ترین ماده مورد استفاده در دندانپزشکی است، باید با استفاده از فرآیند ساخته شود، اما نه از تکنولوژی دستی دندانپزشکی مرسوم. از آنجایی که زیرکونیای یکپارچه مانند سایش عمودی طبیعی 25 تا 75 میکرون مینای طبیعی و پرسلن ساییده نمی شود، هیچ اطلاعات بالینی در مورد این واقعیت وجود ندارد که آیا در نتیجه روکش های زیرکونیایی بیش از حد بالا در طولانی مدت به دندان های مخالف آسیب می رسانند یا خیر. اگرچه در دو تست سایش بدنه زیرکونیای یکپارچه، روکش شده و لعابدار و آنتاگونیستهای مینای مربوطه آنها سایش مشابهی را نشان دادند، حداقل دوبرابر ریزترک های مینای گسترده و منشعب در نمونه های مخالف زیرکونیای یکپارچه مشاهده شد.

برای اطلاعات بیشتر درباره انواع روکش های زیبایی دندان و رزو نوبت با دندانپزشکی دکتر سیمین برنگی تماس بگیرید