به طور كلي درمان ريشه دندان (عصب كشي) منجر به كاهش استحكام بافت دنداني مي شود، هر چه ميزان بافت دنداني از دست رفته بيشتر باشد استحكام دندان كمتر بوده و بنابراين احتمال شكستن و تخريب ديواره ها بالاتر مي باشد
بنابراين بازسازي تاج دندان هايي كه درمان ريشه شده اند، تشخيص و انتخاب طرح درمان مناسب براي اين دندان ها يكي از چالش هاي مهم در دندانپزشكي ترميمي مي باشد
درمان مناسب برای بازسازی دندان درمان ریشه شده چگونه انتخاب می شود؟
انتخاب درمان مناسب جهت بازسازي تاج اين دندان ها به ديواره هاي دنداني باقي مانده و شرايط اقتصادي بيمار بستگي دارد، چنانچه تشخيص داده شود بافت دنداني باقي مانده مناسب بوده و ديواره هاي باقي مانده استحكام كافي را دارا هستند انجام ترميم آمالگام يا كامپوزيت جهت بازسازي تاج دندان كفايت مي كند
اما اگر ضخامت ديواره هاي باقي مانده كم بوده و احتمال شكستن دندان و يا ترميم بالا باشد انتخاب ما درمان هاي پروتزي با استحكام بالاتر مانند انواع روكش ها يا انله هاي سراميكي خواهد بود
هر چند اكلوژن(طرز قرار گرفتن دندان ها روي هم و نيروهاي وارد شده به دندان ها طي حركات فكي) عامل تعيين كننده ديگر در انتخاب طرح درمان اين دندان ها مي باشد
